Трговско друштво набавува половно моторно возило од физичко лице, врз основа на договор за купопродажба. Возилото е увезено во Македонија пред 5 години. После извесно време трговското друштво го продава возилото на друго лице, по повисока цена од набавната. Дали при продажбата треба да се пресмета и искаже ДДВ во излезната ф-ра кон купувачот?
Во овој случај релевантен член од ЗДВВ е членот 19 – „Посебни видови на даночна основа“.
Согласно овој член, вo случај на промет на употребувани добра, вклучувајќи и употребувани моторни возила, уметнички и колекционерски предмети и антиквитети, разликата меѓу продажната и набавната цена претставува посебна даночна основа, доколку за испораката спрема даночниот обврзник не се должи данок.
Така, во случаи на промет со половни добра, даночна основа претставува разликата меѓу продажната и набавната цена. Кај разликата во цените се работи за бруто износ од кој се одзема данокот на додадена вредност за цели на утврдување на даночната основа. Услов за примена на оданочување на разликата во цената е да не бил долгуван данок на додадена вредност за прометот на доброто спрема даночниот обврзник, на пр. во случаи на набавка на половни добра од приватни лица, нерегистрирани даночни обврзници за цели на ДДВ, или обврзници чиј промет е ослободен од данок според член 23 точка 20 од ЗДДВ.
Следствено, бидејќи испораката кон фирмата (набавката) била од страна на физичко лице, основниот услов од член 19 е исполнет, односно не се должело ДДВ при испораката.
Согласно член 26 од Правилникот за спроведување на ЗДДВ (Фактури во посебни случаи), во фактури за промет на употребувани добра, за кои како даночна основа се зема вредноста наведена во член 19 став (1) точка 4 од ЗДДВ, наместо податоците според член 53 став (10) точки 6 до 9 од Законот во фактурата се наведува само продажната цена (бруто-цена).
Од претходно изнесеното произлегува дека, во овој случај, при понатамошна продажба на возилото, фирмата сама треба да пресмета и во ДДВ пријавата да искаже ДДВ содржано во маржата (разликата меѓу набавната и продажната цена), со користење на пресметковна стапка. Во случајот, при промет на моторни возила се користи општата даночна стапка од 18%, што значи би била применлива пресметковната стапка од 15,2542%.
Одговорното лице на на фирмата сака да изврши исплата на парична помош во износ од 100.000 денари, на вработен во фирмата поради опожарување на куќата во која живее. Дали фирмата за исплатата на паричната помош за вработениот има обврска да пресмета и плати данок на личен доход и доколку треба да се плати данок, во кој вид на приход / подвид на приход треба да се пријават во системот на УЈП?
Во член 71 став 1 од Законот за данок на личен доход е дефинирано дека “друг доход” во смисла на овој закон е секој доход кои не се смета за доход на физичките лица од членот 3 точки 1), 2), 3), 4), 5), 6), 7) , 8) ,9) и 10) од овој закон, и не е изземен од оданочување со одредбите од членот 12 од овој закон.
Основа за пресметување на данокот на доход од членот 71 од овој закон е бруто-доходот.
Aконтација на данокот на доход се плаќа по одбивка, односно исплатувачот на доходот го пресметува, задржува и плаќа данокот на доход за обврзникот при секоја исплата и за друг доход.
Aконтација на данокот на доход од член 80 став 1 точка 9) од ЗДЛД пресметува исплатувачот за секој обврзник и за секој поединечно исплатен доход (член 84 од ЗДЛД).
Фирмата (исплатувачот на доходот) за кој аконтацијата на данокот се плаќа по одбивка е должен задржаниот данок да го уплати при секоја поединечна исплата, на соодветно утврдена даночна основа (член 92 став 1 од ЗДЛД). Исплатувачот, пред секоја исплата на доходот, е должен до УЈП да достави Пресметка на аконтација на данок и за друг доход.
За исплатената парична помош на вработено лице, исплатувачот има обврска да пресмета и плати данокот на личен доход согласно член 71 од ЗДЛД.
Во пресметката износот на остварениот доход се искажува како Вид на доход Т11 Друг доход и подвид на доход S11.2. Друг доход.
Правно лице има склучено менаџерски договор со управителот кој не е вработен во фирмата. За цели на фирмата управителот мора да замине на пат во друга држава (посета на клиент). Дали платената авиокарта за посета на странскиот клиент и хотелското сместување треба да се оданочат со данок на личен доход?
Со членот 12 од ЗДЛД, утврдено е кои примања и надоместоци на физичките лица се ослободении од оданочување со данок на личен доход.
Согласно точка 42-а од членот 12 од ЗДЛД, надоместоци на трошоци за хотелско сместување (со категорија до четири звездички) во износ најмногу до 6.000 денари дневно и надоместоци на трошоци за превоз на лица кои не се вработени кај исплатувачот, а се ангажирани во функција на дејноста на исплатувачот (во земјата и во странство), врз основа на документирани докази за направените трошоци, извештај за ангажманот и документи за основаноста на ангажманот (покана, агенда, програма, договор, работен налог и сл.) и со потврден временски редослед меѓу сместувањето, превозот и извршената работа, се ослободени од плаќање на данок на личен доход.
За платените надоместоци за хотелско сместување и превоз за ангажирани лица кои не се вработени кај исплатувачот, а се ангажирани во функција на дејноста на исплатувачот, истиот нема обврска да пресмета и плати данок на личен доход доколку се исполнети условите од член 12 став 1 точка 42-а) од ЗДЛД, односно доколку се обезбедени документирани докази за направените трошоци, извештај за ангажманот и документи за основаноста на ангажманот (покана, агенда, програма, договор, работен налог и сл.) и со потврден временски редослед меѓу сместувањето, превозот и извршената работа.
